Baladak, hasieran kanturako eta dantzarako, eta gero errezitatzeko erabiltzen zen pieza liriko bat izendatzko ziren. Hiru estrofa mota daude: zortzi neurtitzeko estrofa (abbabbcbc), lau neurtitzeko estrofa (bbcb) eta hamar neurtitzeko ahapaldien bost edo zazpi neurtitzeko igortea.
Gai erlijiosoak erabiltzen ziren gehienbat vaina geroago gai amodiozkoak erabiltzen ziren. Baladak forma bat baino gehiagoko generoak dira.
Euskal literaturan, herri baladari erromantze eta kontapoesia esaten zaio. Mota hortako baladak izaera narratiboa duen genero poetikoa zen. Narratibotasunaren ezaugarriak zituzten; hala nola, kontakizuneko gertakarien logika eta denboraren araberako bilakaera, kontakizuneko ekintza unitate sekuentziatan banaturik egotea eta pertsonaien eta jarduleen artean eratutako harremenak aldatzea.
olerki genero honak iraupen luzea du. Onarpen vetea du Erdi Arotik XVIII.mendera arte, eta bigarren mailako estimua XVIII.mendetik Aurrera. Antonio Ciden iritziz, XIX.mende hasieran Iparraldean juglaria berri bat garatu zen. Olerki generoek, frantses eredua gertutik jarraitzen dute.