Nire aitaren etxea, Gabriel Arestik egindako poema bat da, garai hartan Euskal Herriaren aurka zihoan orori zuzendua. Poema honek esan nahi duena eso trasnsmititu nahi duena da, Euskal Herria defenadituko duela, edozein modura. Euskara batuan idatzita dago eta paper bidez, baita bideo bidez ematen da. Poema honen gaia honako hau da: idazleak bere ideaien eta asmoen azalpen sutsua egiten du. Euskaldunen eskubide eta askatasuna (Euskal Herria) kolokan ikusten ditu, eta hori gaitzat harturik era guztietako galerei, materialei eta lapurretei aurre egitekio prest ageri da bere herria ("aitaren etxea") defendatzearren. Hainbat gertaera ditu. Borrokatu egingo duela dio Euskal Herriaren alde, edozer egiteko gai dela edozein modura. Poeman zehar otsoak aipatzen ditu idazleak, eta haiek etsai gaiztoak irudikatzen dituzte. Neurri libreko poema bat da, ez baitu betetzen errinmari eta neurriari dagokion eskemarik. 5 ajapalditan dago banatuta: 1.ahapaldian (1-2 ler.), poetaren asmoen eta jokabideen azalpena egiten du; 2.ahapaldian (3-9 ler.), bidegabekeria guztien kontrako defentsa egiten du; 3.ahapaldian (10-18 ler.), galera, materialei eta lapurretei eusteko asmoa azaltzen du; 4. ahapaldian (19-30 ler.), Heriotzako eskubideen defentsari buruz hitz egiten du; eta azkenin, 5, ahapaldian (31-36 ler.), poertak esten du bere heriotzren ondoren ere, bere "aitaren etxeak" iraun egingo duela. Nararzioan zehar gertatzen den ekintza garrantzitsuena aitaren etxea defendituko duela da. Etorkizuna erabiltzen du horretarako: defendituko duela eta hiltzen denean zutik iraungo duela. Euskal Herrian kokatzenda poema. Protagonisa ekintzak egitea pentsatzen duena da, kasu honetan idazlea bera. Antagonistak berriz erasotzaileak, Euskal Herrik justiziaren kontra daudenak. Baliabide literario batzuk ematen dira: errepika, bigarren ahapaldian "kontra" hitzarekin, poeman zehar "nire aitaren etxea"; eta baita paralelismoa.
BIOGRAFIA (GABRIEL ARESTI): Bilbon jaio zen 1933ko urriaren 14an, eta 1975eko ekainaren 5ean hil zen. Euskal idazlea eta poeta izan zen, XX.mendeko euskal literaturaren berritzaileetako bat. 1960ko hamarkadako garaiarekin oso lituta zagoen poesia sozial eta kritikoa egin zuen. 12 urterekin euskalduntzen hasi zen eta 1957an euskaltzaindiako langile izendatu zuten. 41 urterekin gibeleko eritasunak jota hil zen. Poesia liburu bat idatzi zuen "Harri eta herri".